Optimot. Consultes lingüístiques - Llengua catalana

pico

m
1 [de ave] bec.
2 [parte saliente] punta f, bec.
3 [de un mueble] cantell, bec, caire. Darse un golpe contra el pico de un mueble, donar-se un cop contra el cantell d'un moble.
4 [de un cuello, de un pañuelo] bec, punta f.
5 [herramienta] pic.
6 [de vasija] bec, broc, galet.
7 [montaña] pic, cim, agudell.
8 [de un sombrero] punta f, bec, corn.
9 [de madera] estella f, punta f.
10 fig [de una suma] escaig, escadús, remitjó, més de.... Tuve que pagar un millón y pico, vaig haver de pagar un milió i escaig (o més d'un milió).
11 fig [suma considerable] picossada f. Cobró un buen pico, va cobrar una bona picossada.
12 fig i fam [boca] bec, boca f.
13 fig [labia] parola f, verbositat f.
14 amer zool [percebe] peu de cabra, percebe.
15 a pico a pic.
16 andar (o irse) de picos pardos fig i fam anar a fer (o moure) borina, anar de marxa.
17 callar (o cerrar) el pico fig acopar el bec, no dir ni piu (o ni ase ni bèstia), no badar (o no obrir) boca, fer muts (o mutis, o fer muts i a la gàbia).
18 ¡callar el pico! fig moixoni!, mutis!, muts i a la gàbia!
19 costar un pico costar una picossada.
20 darse el pico [besarse] donar-se el bec.
21 de pico només de boca (o de boca), només de paraula (o de paraula).
22 hincar el pico fig [morir] tòrcer el coll, fer el darrer badall, anar al clot (o al sot), anar-se'n al calaix.
23 irse del pico (o tener mucho pico) p fr anar-se'n de la boca, tenir molta llengua (o tenir la llengua llarga, o ésser llarg de llengua), ésser un bocamoll (o un bocafluix, o un llenguallarg, o un llengut).
24 pico de cigüeña bot [Erodium ciconium] bec de cigonya.
25 pico de frasco ornit tucà.
26 pico verde ornit [pájaro carpintero] picot.
27 tener un pico de oro fig i fam tenir una boca d'or (o un bon bec).
28 y pico i escaig (o escadús, o remitjó).
Enciclopèdia Catalana
Abreviacions